แค่ไหนถึงจะพอดี?

ผู้คนสมัยนี้มักใช้จ่ายข้าวของอย่างฟุ่มเฟือย

เพียงเพื่อความต้องการส่วนตัว

ไม่ได้สนใจกว่า...สิ่งเหล่านั้นจำเป็นกับความต้องการของตัวเองหรือไม่

คิดแต่ว่า... ชอบ ถูกใจ ก็พอแล้ว

เมื่อได้มาระยะหนึ่งเกิดความเบื่อหน่ายก็หามาใหม่

แล้วก็ทิ้งของเก่า เป็นอย่างนี้

จนข้าวของเต็มบ้าน ไม่มีที่เก็บ

แล้วจะทำอย่างไรกันดี?

ลองอ่านสิ่งต่อไปนี้แล้ว

อาจจะช่วยพวกเตือนสติพวกคุณได้บ้าง

รู้จักโภชนาหาร

ไม่รู้จักบริโภคโภชนาหาร

ถึงกับเป็นหนี้เป็นข้าเป็นบ่าวเขาเชียวหนา

ไม่รู้จักบริโภคในโภชนาหารนะ คือ ไม่รู้จักประมาณใช้สอย

หาเงินเท่าไรก็ใช้ไม่พอ หาเงินเท่าไรก็หมด

ใช้ไม่รู้จักประมาณ บริโภคก็ไม่รู้จักประมาณ

ไม่รู้จักประมาณในวันนี้ พรุ่งนี้ต่อไปไม่รู้จักประมาณ

ต้องกู้หนี้ยืมสินเขาบริโภคใช้สอยไป

นี่เพราะไม่รู้จักประมาณในการใช้สอยในการบริโภค

นี่ก็ร้ายกาจนักหรือบริโภคเข้าไปแล้ว

ไฟธาตุย่อยอาหารไม่สำเร็จ เกิดโรคภัยไข้เจ็บขึ้น ถึงแก่เป็นอันตรายแก่ชีวิตทีเดียว

นี่ต้องคอยระแวดระวัง โภชนาอาหารต้องระวังมากทีเดียว

ถ้าระวังไม่มากก็ให้โทษแก่ตัวไม่ใช่น้อย

จากรวมพระธรรมเทศนาพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) “สังวรคาถา”